به گزارش ایسنا، این مریخنشین با استفاده از یکی از ابزارهای خود موسوم به Lidar سرگرم بررسی ابرهای مریخی بود که ریزش کریستال های بزرگ یخ از آسمان را رؤیت کرد اما این ابزار که با منعکس کردن لیزر بر ذرات موجود در آسمان کار می کند، به زمین افتادن دانه های برف را ندید. داده ها حاکی است که برف پیش از رسیدن به سطح بخار شد؛ فونیکس مشغول بررسی این موضوع است. ایستگاه هواشناسی تعبیه شده روی فونیکس را کانادا تهیه کرده است. جیم وایتوی از دانشگاه یورک در تورنتو که مدیریت این ایستگاه را به عهده دارد گفت: ما در چند ماه آینده به دقت در جستجوی شواهد افتادن دانه های برف بر سطح مریخ خواهیم بود. وی افزود: این یک عامل خیلی مهم در چرخه هیدرولوژیکی مریخ، با جابه جایی آب میان سطح و اتمسفر مریخ است. فونیکس روز 25 مه سال جاری بر مریخ فرود آمد. این کاوشگر که غیرسیار است حامل یک رشته ابزارها برای مطالعه ترکیب شیمیایی و محیط قطبی مریخ است. ایستگاه هواشناسی این کاوشگر مرتبا اتمسفر، فشار و باد را در محل استقرار آن اندازه گیری می کند. این ایستگاه پس از فرارسیدن فصل تابستان افزایش دما را ثبت کرده است و بعد شاهد شروع افت دما همزمان با طولانی تر شدن شب ها (ساعاتی که خورشید پایین تر از افق می گذراند) در آغاز زمستان بوده است. دکتر وایتوی گفت: در دو ماه اول ماموریت، رطوبت اتمسفر به دلیل تصعید آب [یخ] از سطح و کلاهک یخی قطب درحال افزایش بود؛ و در دومین بخش ماموریت کم کم شاهد تشکیل برفک، مه و ابر بوده ایم و این اکنون هر شب اتفاق می افتد. نتایج مهم دیگری که این هفته توسط آژانس فضایی آمریکا، ناسا، منتشر شد شامل خبر شناسایی کربنات کلسیم در خاک اطراف فونیکس بود. این ماده در کره زمین از عناصر اصلی تشکیل سنگ آهک است. فونیکس همچنین موفق به یافتن ذراتی شد که احتمالا دارای خواص نوعی خاک رس هستند. اهمیت کشف این دو ماده معدنی این است که فقط در حضور آب مایع شکل می گیرند. مدارگردهای مریخ قبلا چنین موادی را در سایر بخش های مریخ ردیابی کرده بودند اما تنها در قسمت هایی که شواهد آشکاری از جاری شدن آب وجود دارد. تفاوت در مورد محل فرود فونیکس این است که در دشتی باز قرار گرفته که فاقد هر گونه مشخصه ژئولوژیکی است که در اثر جریان آب شکل گرفته باشد. بیل بوینتون از دانشگاه آریزونا و از دانشمندان ماموریت فونیکس گفت: با این فرض که ما واقعا برای تشکیل این کربنات ها به آب نیاز داریم - که به نظر فرض درستی می آید - در آن صورت این یافته نشان می دهد که زمانی در گذشته آب ساکن (در این منطقه) وجود داشته است. او افزود: ممکن است که یخی که آنجاست [درست در زیر سطح] در همان جای اولیه ذوب شده باشد و درست در همان نقطه باقی مانده باشد و واکنش (تشکیل کربنات) آنجا اتفاق افتاده باشد. ماموریت فونیکس قرار بود اصلا تنها 90 روز مریخی به طول انجامد اما این ماموریت اکنون برای مدتی بی پایان تمدید شده است، نه اینکه مهندسان انتظار ادامه حیات کاوشگر برای مدتی طولانی را داشته باشند. این کاوشگر اکنون انرژی خورشیدی کمتری جذب می کند و باید برای گرم نگاه داشتن سیستم هایش انرژی بیشتری صرف کند. همچنین انتظار می رود توانایی فونیکس برای جمع آوری نور خورشید نیز به شدت مخدوش شود که این امر ناشی از نشستن دی اکسید کربن بر صفحات خورشیدی است. با پیش بینیهای کنونی این کاوشگر احتمالا در پایان نوامبر یا اوایل دسامبر از کار خواهد افتاد. منبع : جام جم آنلاین به تازگی رصدخانه هرشل با کمک تصاویر همزمان دو دوربینSPIRE (تصویرگر نورسنجی و طیفی) و PACS(طیف سنج و دوربین آشکارساز نور) تصاویرخارقالعادهای از ماده بین ستارهای در کهکشان ما تهیه کرده است. این عکسهای جدید،در نخستین آزمایش بکارگیری همزمان این دو ابزار گرفته شده است. دوربین SPIRE به طول موجهای بین 250 تا 500 میکرون (یعنی 500 الی 1000 برابر بلندتر از طول موجهای مرئی) واکنش نشان میدهد.PACS هم طول موجهای بین 70 تا 170 میکرون را پوشش می دهد. این دو با هم تصاویری پر از جزئیات، با 5 رنگ فروسرخ مختلف را تهیه میکنند، که نه تنها باعث آشکار سازی مواد جدید در کهکشان میشود بلکه اطلاعات کاملی را در اختیار ستارهشناسان قرار میدهد. اطلاعاتی نظیر حجم مواد، تجمع مواد، دما، ساختار و اینکه آیا برخی از آنها باعث شکلگیری ستارههای جدید میشوند یا خیر. ستارهها در محیط های سرد و متراکم شکل میگیرند و این تصاویر مرکب محلهای تشکیل ستارهها را نیز آشکار میکند. این مکانها در تصاویری با یک رنگ فروسرخ یا تصاویری که در طول موجهای کوچکتر از فروسرخ گرفته شده بهسختی قابل تشخیص است. این دوربینها از فضایی به ابعاد 2×2 درجه (حدود 16 برابر اندازه قرص ماه از دید زمین) عکس میگیرند و مخزنی از مواد سرد را در پهن? کهکشان آشکار میکنند که قبلا در آن مکان آشفته به نظر میرسید. ماد? بین ستارهای در رشتهها و ریسمانهای پر پیچ وخم ستارههای تازه متولد شده به هم پیوسته و متراکم میشود. شبکهای پیچیده از ساختارهای رشتهای با ویژگیهای شگفت انگیز میببینیم، که نشان دهند? حلقهای از رویدادهای مربوط به شکلگیری ستارهها در همان زمان است که شبیه قطرات باران روی یک رشته است که در نور خورشید میدرخشد. از این پس هرشل جایجای راه شیری را پیمایش خواهد کرد و پرده از رازهای شکلگیری ستارهها بر خواهد داشت. «دیوید کلمن»(David Clements)، عضو تیمSPIRE در بخش فیزیک دانشکد? امپریال لندن، گفت:" این تصاویر بیانگر این است کهSPIRE وPACS هماهنگی خوبی با هم دارند و این نه تنها در مطالع? کهکشان ما بلکه در مطالعات گسترده هرشل روی فرضیههای کهکشان کاربرد دارد".
قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |